عمر ورزش تنیس حدودا  به 150 سال پیش باز می گردد. زمانی که اشراف زادگان بریتانیا برای گذراندن اوقات فراغت خود این ورزش را باب کردند،  مردم هیچ کجای دنیا با این ورزش مهیج آشنا نبودند. پس از گذشت حدود یک قرن یعنی در سال 1988 ، این ورزش گران قیمت از مرزهای کشورهای بسیاری گذشت و در نهایت به بازی های المپیک پیوست. اکنون می توانیم بگوییم یکی از ورزش های مورد علاقه ی بسیاری از مردم جهان تنیس است و به آن عشق میورزند.

بازی در زمین تنیس چگونه انجام میگیرد

راکت و توپ تنیس ابزار اصلی این بازی است. زمین تنیس توسط یک تور به دو نیم مساوی تقسیم می شود. هر بازیکن یا هر تیم در یکی از سمت های تور قرار می گیرند و تلاش میکنند بدون خطا توپ را سمت حرف یا حریفان خود پرتاب کنند. هر مسابقه در سه ست انجام می گیرد و کسی که امتیاز دو ست از سه ست را به دست بیاورد برنده بازیست. ست اول با 15 امتیاز، ست دوم با 30 امتیاز و ست سوم با 40 امتیاز تمام می شود. در این میان بازیکنان باید توپ را پس از یکبار برخورد با زمین خود به زمین حریف بازگردانند.

باید ها و نباید های ورزش تنیس

هر ست با یک ضربه سرویس شروع می شود و توپی که از سمت یک تیم به سمت زمین تیم مقابل می رود، نباید با تور برخورد کند و اگر این اتفاق افتاد امتیاز از دست می رود. در زمان جا به جایی بازیکنان هر تیم در زمین تنیس فقط 90 ثانیه زمان برای استراحت دارند و قبل از بازی فقط 50 دقیقه فرصت گرم کردن به بازیکنان داده می شود.

اکثر قوانین در بازی های دو نفره و تک نفره یکسان است به غیر از اینکه در زمان زدن سرویس که به صورت ثابت اتفاق می افتد، نواحی کنار زمین در بازی انفرادی در بازی دو نفره که دوبل نامیده می شود، داخل زمین به حساب می آید. حضور 12 داورد در یک مسابقه جز باید های لاینفک این بازی است که با صبر زیادی در یک مسابقه تنیس حضور و آن را قضاوت می کنند.

زمین تنیس باید چگونه باشد

زمین تنیس چهار نوع است که شامل زمین تنیس خاکی، زمین تنیس چمنی، زمین تنیس آسفالت و سالن تنیس می باشد. زمین تنیس به شکل مستطیل است که به وسیله یک تور به دو نیم تقسیم می شود و هر سمت به دو قسمت که شامل محل زدن سرویس و مرکز اصلی بازی است، جدا می گردد. زمین تنیس خاکی از جنس خاک رس است و رایج ترین زمین بازی به حساب می آید. طول زمین تنیس 123?88 و عرض آن 8?23 متر می باشد. اطراف زمین تنیس را برای افتادن توپ در نظر میگرند.

توپ تنیس

اگر تصمیم گرفتید که یک توپ تنیس مرغوب بخرید حتما به علامت USTA  و یا فدراسیون تنیس دقت کنید تا یک توپ ایده آل را خریداری کنید. جنس بیرونی توپ تنیس مخملی و به رنگ زرد است. وزن توپ تنیس بین 56?7  تا 58?5 متغیر است. اندازه توپ تنیس 6?35 تا 6?37 می تواند باشد. اگر می خواهید یک توپ تنیس مرغوب تهیه کنید حتما سراغ کمپانی مطرح ویلسون بروید.

تجهیزات بازی تنیس و لوازم تنیس را از فروشگاه ورزشی آسان اسپرت بخرید.

راکت تنیس

انتخاب یک راکت مناسب نسبت به میزان چرخش بازیکنان متفاوت است ولی عموما مساحت یک راکت مناسب 90 تا 110 اینچ و طول آن 27 اینچ می باشد. طرز صحیح گرفتن یک راکت در دست بسیار مهم است و تقریبا یکی از عواملی است که شما را تبدیل به یک برنده و یا بازنده می کند. اندازه راکت تنیس با معیار گریپ در نظر گرفته می شود برای بانوان 1 تا 3 و برای آقایان 2 تا 4 در گریپ است.

باید سعی کنید راکت تنیس را به راحتی در دست خود حرکت دهید اما زاویه چرخشی آن نباید مدام تغییر کند و ضربات شما را تبدیل به ضربات با قدرت کم بکند.

حرفه ایی ها در مسابقات بزرگ مثل Grand Slam که شامل 4 مسابقه است در انتخاب تور راکت تنیس دقت بسیاری دارند که از جنس مناسبی باشد.

 

منبع:

https://blog.asansports.com/2020/04/18/%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b3%d8%aa%d9%86%db%8c-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4-%d8%aa%d9%86%db%8c%d8%b3/

تکواندو یکی از ورزش های رزمی و از رشته های ورزشی المپیک می باشد. Taekwondo یا همان کاراته ی کره ای، ورزش ملی کره ی جنوبی است. کلمه ی Taekwondo به معنای راه و روشی برای شکستن اجسام با دست و پا می باشد. ت کوان دو سه بخش اصلی تشکیل دهنده ی کلمه ی تکواندو هستند. “ت” به معنای ضربه زدن، دفاع کردن و شکستن توسط پا، “کوان” به معنای ضربه زدن، دفاع کردن و شکستن توسط دست و “دو” به معنای راه و روش می باشد. این ورزش در سال 1347 وارد ایران شده است. اولین کلاس تکواندو در سال 1349 ایجاد شده است. کمربند های تکواندو ترکیب رنگی مختلفی دارند که در ادامه ی مقاله به آن ها می پردازیم. نخستین مدال طلای ایران برای این ورزش در سال 1999 میلادی و توسط هادی ساعی و مجید افلاکی در مسابقات قهرمانی جهانی به دست آمده است.

رنگ ها و جایگاه های کمربند های تکواندو

دسته بندی کمربند های تکواندو یک رویکرد مشترک بین تمام افرادی است که ورزش Taekwondo را انجام می دهند. هر یک از رنگ ها نشانگر جایگاه مشخصی در این ورزش است. هر فردی برای رسیدن به هر مرحله باید کلاس تکواندو را بگذراند و آزمون هر مرحله را با موفقیت به سر انجام برساند. رنگ کمربند های تک وان دو مشخص می کند که هر فردی در چه مرحله ای از ورزش Taekwondo قرار دارد. کمربند سفید، کمربند زرد، کمربند سبز، کمربند آبی، کمربند قرمز و کمربند مشکی، رنگ کمربند های این ورزش را تشکیل می دهند. در ادامه رنگ ها و ویژگی های هر کدام از کمربند های این ورزش را کامل تر بررسی خواهیم کرد:
کمربند سفید: قدم اول Taekwondo کمربند سفید است که بدون هیچ گونه آزمونی و در شروع این ورزش به دست می آید. کمربند سفید نشانگر صداقت، پاکی، صفا، صمیمیت، صلح و برادری می باشد. در این مرحله از ورزش بازیکنان هیچ چیزی در مورد این ورزش نمی دانند. در این مرحله ورزشکاران توانایی دفاع از خود را در برابر ضربه ها آموزش می بینند و این توانایی را کسب می کنند. همچنین ورزشکاران مهارتی را کسب می کنند که با کمک آن بتوانند ضربه هایی که از سمت حریف وارد شود را خنثی کنند. بعد از گذراندن این مرحله که حدودا 2 الی 3 ماه طول می کشد، بازیکن کمربند سفید با نوار های زرد دریافت می کند.
کمربند زرد: برای گرفتن کمربند زرد بازیکن باید آزمونی بدهد که در آن موفق به شکستن تخته هایی مخصوص با استفاده از قدرت دست و پا بشود. پس از موفقیت در آزمون و گذراندن کلاس تک وان دو به مدت 2 الی 3 ماه بازیکن می تواند کمربند زرد را کسب کند. کمربند زرد به عنوان خاک، آب و بارور کردن کمربند سفید می باشد. پس از کمربند زرد، کمربند زرد با نوار های سبز رنگ به دست می آید. در آزمون این مرحله بازیکن Taekwondo باید بتواند یک تخته ی 5 سانتی متری را با دست و یک تخته ی 2?5 سانتی متری را با پا بشکند. همچنین مبارزه ی تک مرحله ای یکی دیگر از مراحل آزمون برای کسب کمربند زرد با نوار های سبز می باشد.

کمربند سبز: کمربند سبز به عنوان جوانه ای است که از خاک می روید. برای کسب کمربند سبز فرد باید بتواند یک مبارزه ی تک مرحله ای و یک مبارزه ی آزاد انجام دهد. همچنین باید بتواند یک تخته ی 5 سانتی متری را با دست و پایش بشکند و علاوه بر این توانایی دفاع از خود را نیز داشته باشد.
به دست آوردن کمربند سبز با نوار های آبی در مرحله ی بعدی قرار دارد. برای به دست آوردن کمربند سبز Taekwondo با نوار های آبی ورزشکار باید بتواند از خودش در مقابل ضربه های چوب دفاع کند. همچنین باید بتواند یک تخته ی 5 سانتی متری را با دست و یک تخته ی 2?5 سانتی متری را با پرش بشکند. علاوه بر این بازیکن باید یک مبارزه ی تک مرحله ای و یک مبارزه ی آزاد را با موفقیت انجام دهد. کسب کمربند سبز با نوار های آبی حدودا 4 ماه زمان نیاز دارد.
کمربند آبی: کسب کمربند آبی بعد از کمربند سبز با نوار های آبی حدود 4 ماه طول می کشد. در آزمون این مرحله ورزشکار باید بتواند یک تخته ی 5 سانتی متری و یک تخته ی 2 سانتی متری را با یک ضربه ی چرخشی بشکند. مبارزه ی دو مرحله ای یکی دیگر از مراحل آزمون برای کسب کمربند آبی می باشد. کمربند آبی به عنوان آب، هوا و اکسیژن است که به جوانه کمک می کند تا ریشه بزند. بعد از کمربند آبی نوبت به کسب کمربند آبی با نوار های قرمز است. در این مرحله ورزشکار باید بتواند در برابر ضربه های چوب، چماق، چاقو و حریف های غیر مسلح از خود دفاع نماید. همچنین باید تخته های 5 سانتی متری را با یک ضربه و حرکت چرخشی بشکند. آموزش های این مرحله حدود 5 ماه زمان نیاز دارد.

کمربند قرمز: کمربند قرمز به معنای گلی است که شکفته است. برای کسب کمربند قرمز بازیکن باید بتواند چندین مبارزه ی آزاد را با موفقیت به سرانجام برساند. همچنین بازیکن باید بتواند تخته ی 7?5 سانتی متری را با یک ضربه بشکند. بعد از کسب کمربند قرمز Taekwondo نوبت به کمربند قرمز با نوار های مشکی است. در آزمون این مرحله باید دو تخته ی 7?5 سانتی متری توسط ورزشکار شکسته بشود. برای آموزش این مراحل حدود 5 ماه زمان نیاز است.
کمربند مشکی: کمربند مشکی بالاترین سطح و جایگاه در میان کمربند های این ورزش می باشد. برای کسب کمربند مشکی Taekwondo ورزشکار باید مبارزه های تک مرحله ای، دو مرحله ای و مبارزه های آزاد را با موفقیت به سرانجام برساند. طبق قواعد این ورزش همچنین ورزشکار باید از خود در برابر ضربه های چاقو، چماق و حریف های غیر مسلح خود دفاع نماید. علاوه بر این ورزشکاری که می خواهد رنگ مشکی کمربند های تک وان دو را بگیرد باید دو تخته ی 7?5 سانتی متری را با یک ضربه بشکند. برای رسیدن به رنگ مشکی کمربند های این ورزش، ورزشکار باید حدود 9 ماه در کلاس تکواندو حرکات تکواندو در خانه را آموزش ببنید و همچنین به طور متمرکز تمرین نماید.

 

 

منبع:

https://blog.asansports.com/2020/07/19/%d8%a8%d9%87%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%86-%da%a9%d9%84%d8%a7%d8%b3-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%aa%da%a9%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%af%d9%88-%d8%af%d8%b1-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86/

حالا که بازی های جام جهانی فوتبال 2018 در حال برگزاریست خوب است بپردازیم به یکی از جذاب ترین ورزشهای موجود یعنی فوتبال. بسیاری از کودکان به فوتبال علاقمند هستند و هر کجا توپ و فضایی برای این بازی پیدا کنند بلافاصله  مشغول بازی خواهند شد. اما آموزش آکادمیک این ورزش مطمئنا آثار بهتر و بیشتری بر روی کودک خواهد گذاشت. در این مقاله قصد داریم برخی فواید فوتبال را برای کودکان بازگو کنیم.

مزایای بسیاری برای  بازی فوتبال وجود دارد، اما ابتدا اجازه دهید برخی از مزایای تماشای خانوادگی فوتبال را بگوییم:

• ترویج پیوندهای خانوادگی
• افزایش تمرکز و توجه
• کمک می کند کودکان در مورد کشورهای سراسر جهان یاد بگیرند
• تقویت ارتباطات اجتماعی و تعاملات
• ترویج رقابت دوستانه بین اعضای خانواده

برای آشنایی با تمرین فوتبال در خانه برای نونهالان به وبلاگ آسان اسپرت مراجعه کنید.

 

10 فایده فوتبال برای بچه ها

• کمک می کند تا بچه ها متناسب و سالم بمانند. فوتبال بازی کردن یک ورزش عالی است که سلامت قلبی عروقی را بهبود می بخشد، هماهنگی را بالا برده و قدرت و انعطاف پذیری را افزایش می دهد.
• مشارکت در کار گروهی: بازیکنان فوتبال باید به عنوان یک تیم با هم کار کنند تا بتوانند موفق باشند. کار گروهی مهارتی ضروری برای موفقیت در مدرسه، کار و خانواده است!
• مهارت های حرکتی درشت را بهبود می بخشد: این امر به خصوص برای بچه هایی که در این ناحیه ضعیف هستند بسیار مهم است. فوتبال باعث تقویت عضلات اصلی می شود که اجازه می دهد تا بچه ها بیشتر فعالیت فیزیکی داشته باشند و بنابراین سلامت تر باشند.
• تقویت اعتماد به خود و عزت نفس: انجام ورزشهایی ، مانند فوتبال، کمک می کند تا بچه ها اعتماد به نفس خود را افزایش دهند. آنها راحت تر چیزهای جدید یاد را می گیرند و در مقابل جمعیت انجام می دهند. البته گل زدن هم کمک می کند!
• تعاملات اجتماعی را افزایش می دهد: از آنجایی که فوتبال یک ورزش تیمی است، بازیکنان نیاز دارند که به روش های مختلف با هم ارتباط برقرار کنند. بازیکنان همچنین باید یاد بگیرند که چگونه با هم کار کنند و به طور موثر ارتباط برقرار کنند تا به موفقیت برسند.
• تمرکز را افزایش می دهد: بازی فوتبال تمرکز و توجه زیادی برای رسیدن به موفقیت احتیاج دارد. بازیکنان باید همیشه در طول بازی آگاه و هشیار باشند وگرنه  بازی ها و فرصتهای مهم را از دست می دهند.
• مسابقه انگیزه و میل ایجاد می کند: هنگامی که به بچه ها انگیزه داده شده و هدایت می شوند، دانش آموزان و بزرگسالان موفق تری می شوند.
• شامل اخلاق کاری و مسئولیت می شود: ورزشکار بودن نیازمند سطح مشخصی از مسئولیت نسبت به تیم ، مربیان و خودتان است. همچنین ورزش کردن نیازمند یک اخلاق کاری خوب است وگرنه موفق نخواهید شد.

ارتقای رشد شناختی: فوتبال بازی به کودکان کمک می کند آگاهی دیداری_فضایی و همچنین مهارت های حل مسئله را افزایش دهند. سرعت بالا در فوتبال باعث می شود بچه ها به سرعت فکر کنند و پاسخ دهند و این باعث انعطاف پذیری شناختی می شود.

 

• سرگرمی است: برای بچه ها بسیار مهم است که آنها ورزشی که انجام می دهندرا دوست بدارند. فوتبال سرگرم کننده و هیجان انگیز است و به همین دلیل است که یکی از محبوب ترین ورزش در جهان است!

 

منبع:

https://nikaro.ir/blog/10-%D9%81%D8%A7%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D9%81%D9%88%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D9%84-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%DA%86%D9%87-%D9%87%D8%A7/

درباره ایروبیک

 

ورزش ایروبیک علاوه بر جلوگیری کردن از افسردگی، بی‌ حوصلگی، بی ‌تابی باعث آزاد شدن هورمون هایی مانند اندروفین در بدن می شود. با تولید و آزاد شدن این هورمون در بدن فرد احساس نشاط، تمرکز بالا و خلاقیت فکری می کند. از طرفی دیگر شما با آموزش ایروبیک و انجام حرکات آن عضلات بزرگ بدنتان را به کار می گیرید.
اما برای درگیر کردن عضلات بزرگ بدنتان باید حداقل دوازده دقیقه با حالت ریتمیک و موزون در حال یادگیری آموزش ایروبیک باشد و تمامی حرکات را انجام دهید. زیرا در زمانی که سرعت و شدت تمرین های ایروبیک قابل تحمل است نیاز بدن به استفاده کردن از اکسیژن برای مدتی افزایش پیدا می کند.
از نظر متخصصان نیز آموزش ایروبیک دیدن و انجام حرکات آن باعث می شود سیستم قلب، عروق، تنفس فرد را تعلیم دهند تا با سرعت و بازدهی بالا اکسیژن بگیرد و همچنین به قسمت های مختلف بدن پخش کند. به دلیل اینکه تنفس یکنواخت از دهان و بینی انجام می‌ شود با انجام ایروبیک باعث تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن، کنترل قند خون، کنترل فشار خون و کم کردن وزن اضافی بدن می شوید.

 
فاکتور های سنی برای ورزش ایروبیک

در هر سنی که باشید می توانید به سراغ ورزش ایروبیک و آموزش ایروبیک دیدن در باشگاه ها بروید اما به شرطی که حرکات آن را به صورت اصولی و صحیح انجام دهید. در حقیقت این ورزش برای سن های مختلف از کودکان تا بزرگسالان و حتی کودکان استثنایی مفید است و به دلیل حالت ریتمیکی که دارد در یادگیری حرکات به افراد کمک های شایانی می‌ کند.
اما بهترین سن برای انجام تمرینات این ورزش و آموزش ایروبیک از 15 سالگی به بعد می باشد زیرا کودکان قبل از سن بلوغ نباید اقدام به انجام لیفت ‌های پر قدرت و سنگین کنند. از طرفی افراد مسن باید مراقب بافت های نرم خود باشند و با بالا رفتن سن به سراغ ورزش های سبک تر بروند اگر هم می خواهند در رشته ورزشی ایروبیک مشغول باشند بهتر است زیر نظر یک مربی خبره باشند.

آموزش ایروبیک بانوان

آیا به دنبال آموزش ایروبیک بانوان هستید؟ به افرادی که به دنبال آموزش ایروبیک بانوان هستند باید بگوییم که این ورزش بیشتر برای خانم ها می باشد تا آقایان. به همین دلیل می توانید خاطر جمع باشید که این ورزش برای شماست. حال کجا می توانید آموزش ایروبیک بانوان ببینید؟ بهترین مکان برای دیدن آموزش ایروبیک بانوان و یاد گرفتن تمامی حرکات ایروبیک باشگاه های نزدیک به محل کار یا منزل تان می باشد.
شما با ثبت نام در باشگاه های بدنسازی می توانید اقدام به آموزش ایروبیک بانوان کنید. از طرفی بسیاری از خانم ها فکر می کنند اگر با دستگاه های بدنسازی در کنار ایروبیک کار کنند بدن آنها عضلانی می ‌شود. در این مورد باید گفت که میزان عضلانی شدن و جذابیت در این رشته بین خانم ها و آقایان تفاوت های بسیاری دارد. زیرا بدن خانم ها به علت اختلاف هورمونی با آقایان واکنش های متفاوتی به این تمرینات نشان می ‌دهد.

مقاله ورزش ایروبیک در خانه را در وبلاگ ورزشی اسان اسپرت مطالعه کنید.

حرکات ایروبیک در خانه برای لاغری شکم

ایروبیک در خانه برای لاغری شکم – حرکت کوهنورد بر زمین

• ابتدا دست ها را روی زمین بگذارید.
• پاهای خود را به صورت کشیده عقب بدن نگه دارید.
• پاهای خود را نوبتی به سمت قفسه سینه بیاورید.
• تا جایی که امکان دارد بدن را صاف و کشیده نگه دارید.

ایروبیک در خانه برای لاغری شکم – حرکت بلند کردن پاها
• به پشت بر روی زمین دراز بکشید.
• دست ها را کنار یا زیر باسن بگذارید.
• پاها را به هم بچسبانید تا یک زاویه 90 درجه نسبت به زمین درست شود.
• پاها را بالا برده و سپس آن ها را پایین بیاورید.

ایروبیک در خانه برای لاغری شکم – حرکت سوپرمن
• با شکم بر روی زمین بخوابید.
• دست ها، سر و پاها را به صورت کشیده بالا بیاورید.
• دست راست و پای چپ را همزمان بالا بیاورید.
• بر عضلات پشت ران و پایین کمر فشار وارد کنید.

ایروبیک در خانه برای لاغری شکم – اسکیت باز

• پاها را به عرض شانه باز کنید و کمی زانو های خود را خم کنید.
• با پای راست به سمت راست بپرید.
• پای چپ را به پشت پای راست ببرید .
• به سرعت با پای چپ به سمت چپ بپرید.
• حرکات ایروبیک برای لاغری
• حرکات ایروبیک برای لاغری – زانو زدن
• زانوها را به صورت متناوب تا ارتفاع مفاصل ران بالا بیاورید.
• آرنج دست های خود را در زاویه 90 درجه قرار دهید.
• با بالا آمدن زانو ها به زانو ضربه بزنید.

حرکات ایروبیک برای لاغری – ضربه به پشت
• زانو ها را خم کرده و به عقب ببرید.
• دست ها را پشت کمر کشیده و نگه دارید.
• با بالا آمدن هر پا به آنها ضربه بزنید.

حرکات ایروبیک برای لاغری – اسکات پرشی
• پاها را هم عرض شانه ها باز کنید و بایستید.
• با خم کردن زانوها بالا تنه را عقب دهید و به حالت اسکات وارد شوید.
• با وارد کردن وزن بدن بر روی پنجه ها از جا بپرید.

 

منبع:

https://blog.asansports.com/2021/01/06/%d8%a2%d9%85%d9%88%d8%b2%d8%b4-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d9%88%d8%a8%db%8c%da%a9-%d8%a7%d8%b2-%d9%be%d8%a7%db%8c%d9%87-%d8%aa%d8%a7-%d9%be%db%8c%d8%b4%d8%b1%d9%81%d8%aa%d9%87-%d9%81%d9%88%d8%a7%db%8c%d8%af/